قفا نبک

قفا نبک . [ ق ِ ن َ ک ِ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ امری ) بایستید تا بگرییم ، و این مطلع معلقه ای است از امرءالقیس :
قفا نبک من ذکری ̍ حبیب و منزل
بسقطاللوی بین الدخول فحومل .
نوای قمری و طوطی که بارودست می بر سر
نشید بلبل و صلصل قفا نبک ِ و من ذکری .

منوچهری .

زد قفا نبک را قفائی نیک
وامرءالقیس را فکند از کار.

خاقانی .