قلبگاه

قلبگاه . [ ق َ] (اِ مرکب ) (اصطلاح نظامی ) آن قدر مکان را گویند که در آن فوج قلب تواند استاد. (آنندراج ) :
گه به یک حمله سپاهی می شکست
گه به هویی قلب گاهی میدرید.

حافظ.