قلنبه
لغت‌نامه دهخدا
قلنبه . [ ق ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ) درشت . ناهنجار. نتراشیده و نخراشیده . قلمبه .
- قلنبه سلمبه ؛ غلنبه سلنبه : کلمات قلنبه سلمبه .
- قلنبه گو ؛ غلنبه گو. آنکه کلمات درشت و نامأنوس بکار برد.
- قلنبه گویی ؛ غلنبه گویی . عمل قلنبه گو.
رجوع به غلمبه و غلنبه شود.
- قلنبه سلمبه ؛ غلنبه سلنبه : کلمات قلنبه سلمبه .
- قلنبه گو ؛ غلنبه گو. آنکه کلمات درشت و نامأنوس بکار برد.
- قلنبه گویی ؛ غلنبه گویی . عمل قلنبه گو.
رجوع به غلمبه و غلنبه شود.
