قنددلغتنامه دهخداقندد. [ ق ِ دِ ] (ع اِ) حال مرد نیک باشد یا بد. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به قندید شود. || می انگوری . (آنندراج ).
