قنمةلغتنامه دهخداقنمة. [ ق َ ن ِ م َ ] (ع ص ) بوی گرفته از بوی بد روغن زیت و نحو آن . گویند:یده قنمة من الزیت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).