قنوانلغتنامه دهخداقنوان . [ ق ُن ْ ] (ع مص ) ورزیدن و فراهم آوردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گرفتن بزبرای دوشیدن . (از اقرب الموارد). رجوع به قَنْوْ شود. || (اِ) آستین پیراهن . (منتهی الارب ).
