قیس
لغتنامه دهخدا
قیس . [ ق َ ] (اِخ ) شعبه ای است از طایفه ٔ مصرو در نسب وی اختلاف است . گویند قیس بن عیلان [ غیلان ] و گویند قیس بن مضر. قیس بر اثر کثرت افراد بر سایر عدنانیان برتری یافت تا آنکه در ردیف عرب یمن قرار گرفت و گفته شد قیس و یمن . (از صبح الاعشی ج 1 ص 239).
