لااحصی

لااحصی . [ اُ ] (ع جمله ٔ فعلیه ) (از: حرف لا و صیغه ٔ متکلم وحده ٔ احصی ) به معنی شمار نکنم . و اشارت است به حدیث نبوی ص : لااُحصی ثناء علیک انت کما اثنیت علی نفسک ؛ یعنی شمار نتوانم کرد صفات را بر تو، آنی که خود صفت کردی ذات خود را :
که خاصان در این ره فرس رانده اند
بلا احصی از تک فرو مانده اند.

سغدی .

نی من کیم و ثنا کدام است
لااحصی انبیا تمام است .

سعدی .