لاطئةلغتنامه دهخدالاطئة. [ طِ ءَ ] (ع ص ، اِ) شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. (منتهی الارب ). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زَبر استخوان سر بود. (مهذب الأسماء). || ریش که به نشود. || گزیدگی ثُطات است که جانورکی باشد. (منتهی الارب ).
