لاغری
لغت‌نامه دهخدا
لاغری . [ غ َ ] (حامص ) خلاف ِ سَمن . بی گوشتی تن . ضوی . نحافت . نحیفی . نزاری . هزال . ضمور. غثاثت . طلس . نُحول . سهام . سَخافة. سَفی . وهَط. ضُرّ. قَضَف . قِضَف . قضافة. عجف . وَعْث . (منتهی الارب ) :
چه کرد این چمان باره ٔ بربری
که بایست کردن بدین لاغری .
خواست تا عیبم کند پرورده ٔ بیگانگان
لاغری بر من گرفت آن کز گدائی فربه است .
سُخفة؛ لاغری از گرسنگی . جخو؛ لاغری ران . سخف ؛ لاغری از گرسنگی . شحوب ؛ برگردیدن گونه ٔ چیزی از لاغری . شاةٌ هملاج ؛ گوسپند بی مغز استخوان از لاغری . جوزل ؛ ناقه ٔ افتاده از لاغری . جبج ؛ فربه شدن بعد ضعف و لاغری . تدنیق ؛ ظاهر شدن در وجه کسی لاغری از رنج یا مرض . هیف ؛ لاغری شکم . هَوَش ؛ خردشکم گشتن از لاغری . نهکة؛ لاغری و سستی از بیماری . (منتهی الارب ).
چه کرد این چمان باره ٔ بربری
که بایست کردن بدین لاغری .
فردوسی .
خواست تا عیبم کند پرورده ٔ بیگانگان
لاغری بر من گرفت آن کز گدائی فربه است .
سعدی .
سُخفة؛ لاغری از گرسنگی . جخو؛ لاغری ران . سخف ؛ لاغری از گرسنگی . شحوب ؛ برگردیدن گونه ٔ چیزی از لاغری . شاةٌ هملاج ؛ گوسپند بی مغز استخوان از لاغری . جوزل ؛ ناقه ٔ افتاده از لاغری . جبج ؛ فربه شدن بعد ضعف و لاغری . تدنیق ؛ ظاهر شدن در وجه کسی لاغری از رنج یا مرض . هیف ؛ لاغری شکم . هَوَش ؛ خردشکم گشتن از لاغری . نهکة؛ لاغری و سستی از بیماری . (منتهی الارب ).
