لالائی
لغت‌نامه دهخدا
لالائی . (اِ) قسمی پارچه یا لباس (شاید مخصوص بندگان و غلامان ) :
اُرمک و قطنی و عین البقر و رومی باف
مله ٔ میلک و لالائی بیحدّ و شمار.
قلمی گرچه بود خواجه ٔ اَبیاریها
همچون لالائی بیقدر غلام است اینجا.
اُرمک و قطنی و عین البقر و رومی باف
مله ٔ میلک و لالائی بیحدّ و شمار.
نظام قاری (دیوان البسه ص 15).
قلمی گرچه بود خواجه ٔ اَبیاریها
همچون لالائی بیقدر غلام است اینجا.
نظام قاری (دیوان البسه ص 39).
