لاله برگ
لغت‌نامه دهخدا
لاله برگ . [ ل َ / ل ِ ب َ ] (اِ مرکب ) برگ لاله :
رویش میان حله ٔ سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
زلف تو از مشک ناب چنبر چنبر
روی تو از لاله برگ خرمن خرمن .
|| مجازاً روی :
چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
رویش میان حله ٔ سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
عماره .
زلف تو از مشک ناب چنبر چنبر
روی تو از لاله برگ خرمن خرمن .
فرخی .
|| مجازاً روی :
چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
فردوسی .
