لانه کردن
لغت‌نامه دهخدا
لانه کردن . [ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آشیان گرفتن . جای ساختن . منزل گزیدن . مسکن گرفتن :
شنیدم که مردی غم خانه خورد
که زنبور بر سقف آن لانه کرد.
خود گلشن بخت است این یارب چه درخت است این
صد بلبل مست اینجا هر لحظه کند لانه .
شنیدم که مردی غم خانه خورد
که زنبور بر سقف آن لانه کرد.
سعدی .
خود گلشن بخت است این یارب چه درخت است این
صد بلبل مست اینجا هر لحظه کند لانه .
مولوی .
