لباچه
لغتنامه دهخدا
لباچه . [ ل َ چ َ / چ ِ ] (اِ) حلقه ای از ریسمان که بر لب اسب و خر بدفعل نهند و پیچند. لباشه . لبیشه . لویشه . لبیشن . لواشه . لباشن . رجوع به هر یک از این مدخلها شود :
لبش از هجو در لباچه کشم
تا بخندند از او اولواالالباب .
لبش از هجو در لباچه کشم
تا بخندند از او اولواالالباب .
سوزنی .