لبط

لبط. [ ل َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. (منتهی الارب ). بیفکندن . فرود آوردن . (زوزنی ). لبط به (مجهولاً)، از پای درافتاد و افکنده شد. (منتهی الارب ). || لبط لبطاً (مجهولاً)؛ زکام زده گردید. || دست و پای زدن شتر در رفتار و دویدگی . (منتهی الارب ).