لبیدلغتنامه دهخدالبید. [ ل َ ] (اِخ ) ابن عقبةبن رافعبن امری ٔ القیس بن زیدبن عبدالاشهل الانصاری الاشهلی و منهم من اسقط عقبة من نسبه . هو والد محمودبن لبید. قال ابوعمر به صحبة. (الاصابة ج 6 ص 6).
