لبیین
لغت‌نامه دهخدا
لبیین . [ ل ُ ب َی ْی ی َ ] (اِخ ) (تثنیه ٔ لبی و لُبَی ّ تصغیرِ لَبْی )نام دو آب متعلق به بنی العنبر. جحدَر اللص ّ گوید:
تعلمن ّ یا ذوداللبیّین سیرة
بنالم تکن اذوادُ کن ّ تسیرها.
و زهیر گوید:
لسلمی بشرقی القنان منازل
و رسم بصحراء اللبیین حائل .
تعلمن ّ یا ذوداللبیّین سیرة
بنالم تکن اذوادُ کن ّ تسیرها.
و زهیر گوید:
لسلمی بشرقی القنان منازل
و رسم بصحراء اللبیین حائل .
(معجم البلدان ).
