لب

لب . [ ل ُب ب ] (اِخ ) ابن عبدالملک بن احمدبن محمدبن نذیرالفهری (ابوعیسی ) من اهل شنتمریة الشرق . سکن بلنسیة روی عن ابیه ابی مروان ، و تولی قضاء بلده وراثة ثم سعی به الی السطان فغربه عن وطنه و اسکنه حضرة بلنسیة الی ان توفی بها بعد سنة 540، حدث عنه ابنه ابوالعطاء وهب بن لب و ابوعبداﷲ محمدبن مسعودبن خلف بن عثمان العبدری من شنتمریة الشرق ، سکن مرسیة و رحل حاجاً و سمع من ابی علی الصدفی . (الحلل السندسیة ج 2 ص 104).