لحیان
لغتنامه دهخدا
لحیان . [ ل َح ْ ] (اِخ ) نام کوشک نعمان در حیرة. (منتهی الارب ). ابیض نعمان . قصری که نعمان به حیره داشت . حاتم طائی گوید :
و مازلت اسعی بین خص ّ و دارة
و لحیان حتی خفت ُ ان اتنصرا.
و مازلت اسعی بین خص ّ و دارة
و لحیان حتی خفت ُ ان اتنصرا.
(معجم البلدان ).