لخاژ

لخاژ. [ ل ُ ] (اِ) لفظی یونانی و اصطلاحی لشکری است به معنی لُخ ، یعنی قسمتی از لشکریان که دارای 24 تن یا کمتر بوده است . (ایران باستان چ 1 ج 1 ص 351). || صاحب منصب و فرمانده ٔ لُخ را نیز گفته اند. (ایران باستان چ 1 ج 2 ص 1065).