ترجمه مقاله

لرزنده

لغت‌نامه دهخدا

لرزنده . [ ل َ زَ دَ / دِ ] (نف ) لرزان . مرتعش . مرتعد :
بلرزید [پیران ] برسان لرزنده بید
هم از جان شیرین بشد ناامید.

فردوسی .


سوزنده و تن مرده تر از شمع به مجلس
لرزنده و نالنده تر از تیر به پرتاب .

خاقانی .


سهی سرو لرزنده چون بید گشت
بدان حد کزو خلق نومید گشت .

نظامی .


تن کوه لرزنده بر خویشتن .

نظامی .


- لرزنده بودن بر جان کسی ؛ بیم داشتن بر جان وی . بیمناک بودن بر جان او. شفقت داشتن و غم او خوردن . (از آنندراج ) :
دایم بر جان او بلرزم ازیراک
مادر آزادگان کم آرد فرزند.

رودکی .


ترا بود باید نگهبان اوی
پدروار لرزنده برجان اوی .

فردوسی .


- لرزنده دل ؛ ترسان .
ترجمه مقاله