لطام

لطام . [ ل ِ ] (ع مص ) ملاطمة. طپانچه زدن یکدیگر را. (منتهی الارب ). با کسی طپنچه زدن . (زوزنی ) :
با آبروی تشنه بمانی از آب جوی
به چون ز بهر آب زنی با خران لطام .

ناصرخسرو.