لظی

لظی . [ ل َ ظا ] (اِخ ) (الَ ...) جهنم . دوزخ . (منتهی الارب ). نامی است دوزخ را. (مهذب الاسماء). طبقه ای از طبقات دوزخ . نام درکه ای در دوزخ . (ترجمان القرآن جرجانی ). طبقه ٔ پنجم از دوزخ و نام هفت طبقه ٔ آن بدین شرح است : جحیم ، جهنم ، سقر، سعیر، لظی ، هاویه ، حطمه . (قصص الانبیاء ص 7) :
از آن دروغ که گفتم کز آل سامانم
از آل سامان کس نیست در لظی یارم .

سوزنی .

|| ذولظی ، موضعی است در شعر هذیل . (از معجم البلدان ).