لعاعة
لغتنامه دهخدا
لعاعة. [ل ُ ع َ ] (ع اِ) کاسنی . || ارزانی سال . || این جهان بدان جهت که زودتر رود و زایل شود. || یک آشام شراب . || گیاه سبک ستورچریده باشد یا نه . و فی الحدیث : او جدتم یا معشرالانصار علی لعاعة من الدنیا اعطیتها المؤلفة قلوبهم . (؟) (منتهی الارب ) .
