لعقةالدملغتنامه دهخدالعقةالدم . [ ل َ ع َ ق َ تُدْ دَ ] (اِخ )لقب عبدالدار و لقب مخزوم و عدی و سهم و حمج ، بدان جهت که با هم سوگند خوردند سپس شتری کشته خونش را لیسیدند یا دست خود را به خونش بردند. (منتهی الارب ).
