لعل درفشانلغتنامه دهخدالعل درفشان . [ ل َ ل ِ دُ ف َ / ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه است از لب معشوق و سخن گفتن وی : بی تو با چشم خون فشان هر شب در غم لعل درفشان توام .عطار.
