لغیفلغتنامه دهخدالغیف . [ ل َ ] (ع ص ، اِ) آنکه همطعام دزدان باشد و جامه ٔ ایشان را نگه دارد و دزدی نکند با ایشان : الغاف ؛لغیف دزدان گردیدن . || خاصه ٔ مرد. || نیست و نهانی مرد. ج ، لغفاء. (منتهی الارب ).
