لقلاق بقباقلغتنامه دهخدالقلاق بقباق . [ ل َ قُن ْ ب َ ] (ع ص مرکب ، از اتباع ) رجل ٌ لَقْلاق ٌ بَقْباق ٌ؛ مرد بسیارگوی . (منتهی الارب ذیل ماده ٔ «ب ق ق »).
