لنگرود

لنگرود. [ ل َ گ َ ] (اِخ ) نام شهری کنار راه رامسر به لاهیجان میان کیاکلا و دیوشل ، واقع در 539900گزی تهران ، دارای پستخانه و تلگرافخانه . شهر کوچک لنگرود در 14هزارگزی لاهیجان و 13هزارگزی رودسر واقع شده است و مختصات جغرافیائی آن به شرح زیر است : طول 50 درجه و 10 دقیقه و 30 ثانیه و عرض 37 درجه و 11 دقیقه . جاده ٔ شوسه ٔ رشت به شهسوار از وسط شهر عبور کند و مغازه و بناهای معتبر در طرفین آن احداث شده است و نماینده ٔ کلیه ٔ ادارات دولتی به استثنای پادگان نظامی در این شهر وجود دارد. آب آشامیدنی سکنه از چاه و آنهائی که بضاعت دارند از چشمه ٔ لیله کوه که در سه هزارگزی جنوب شهر واقع است تأمین می گردد و مدتی است که اقداماتی برای لوله کشی آب لیله کوه شده و ممکن است به زودی عملی گردد. جمعیت لنگرود حدود 16هزار است و در حدود 1200 باب خانه ٔ مسکونی و 500 باب مغازه و دکان و 7 مسجد دارد. روزهای شنبه و چهارشنبه بازار عمومی لنگرود است . در این شهر، یک دبیرستان و چهار دبستان پسرانه و دو دخترانه هست و کارخانه ٔ برق شهر در شرف تأسیس است . تعداد تلفن های شهری در حدود پنجاه است و کارخانه ٔ برنج پاک کنی و پیله خفه کنی دولتی دارد. از آثار قدیمی لنگرود یک بقعه به نام سیدحسین کیا و مسجدجامع است . پل آجری بین دو محله ٔ این شهر روی رودخانه نیز از ابنیه ٔ قدیمی است . قرای موبندان ، بازارده ، پلت کله ، گلباغ چالکیاسر نزدیک و متصل به شهر میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).