لؤلؤبارلغتنامه دهخدالؤلؤبار. [ ل ُءْ ل ُءْ ] (نف مرکب ) آنکه لؤلؤ بارد. مجازاً اشکبار : بودم آنگه ز لفظ لؤلؤباربارم اکنون ز دیدگان لؤلؤ.سوزنی .
