لؤماء

لؤماء. [ ل ُءَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ لئیم . (منتهی الارب ) :
ارادوا بها جمعالحطام فادرکوا
و ماتوا و دامت سنةاللؤماء.

ابوالعلاء معری .