ماده طبع
لغت‌نامه دهخدا
ماده طبع. [ دَ / دِ طَ ] (ص مرکب ) زن صفت . مانند زن سست عهد و پیمان شکن . که طبع زنان دارد :
نیک داند که فحل دورانم
دلم از چرخ ماده طبع فگار.
عجب ترسانم از هر ماده طبعی
اگرچه مبدع فحلم در این فن .
نیک داند که فحل دورانم
دلم از چرخ ماده طبع فگار.
خاقانی .
عجب ترسانم از هر ماده طبعی
اگرچه مبدع فحلم در این فن .
خاقانی .
