ماذران
لغت‌نامه دهخدا
ماذران . [ ذَ ] (اِخ ) بگفته ٔ یاقوت ناحیه ای است در کوههای طبرستان میان سمنان و دامغان . در ناحیه ای از کوههای طبرستان میان سمنان و دامغان گشادگی و شکافی است که در بعض از اوقات سال بادی از آنجای برمی خیزد و به اطراف پراکنده می شود و هرکس در معرض این باد قرار گیرد مانند استخوان پوسیده شود و همه ٔ آن اطراف و حوالی را ماذران نامند. (از معجم البلدان ).
