ماردون
لغت‌نامه دهخدا
ماردون . [ رِ ] (اِخ ) قلعه ای است و در حال نصب و جر ماردین گویند. (منتهی الارب ). قلعه ای است در جزیره ٔ ابن عمرو، این کلمه معرب به حروف است رفعش با واو و نصب و جرش بایاء می باشد گویند: هذه ماردون و رایت ماردین و مررت بماردین . (از اقرب الموارد). رجوع به ماردین شود.
