مارعةلغتنامه دهخدامارعة. [ رِ ع َ ] (اِخ ) پدر بطنی است و آن پادشاهی بود. اولاد او را موارع گویند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پدر بطنی ازتازیان و اولاد وی را موارع نامند. (ناظم الاطباء).
