ماسینیون

ماسینیون . [ نی ُ ] (اِخ ) لویی . خاورشناس فرانسوی (1883-1962م ). وی به درجه ٔ دکتری در ادبیات رسید و استاد «کلژدوفرانس » و «مدرسه ٔتتبعات عالیه » و رئیس «مؤسسه ٔ تتبعات ایرانی » گردید و به عضویت فرهنگستان علوم اتحاد جماهیر شوروی وفرهنگستانهای سوئد، دانمارک ، اسپانیا، هلند، بلژیک ،افغانستان و ایران (عضو وابسته ) انتخاب شد. ماسینیون در انجمنهای خاورشناسی بسیاری از کشورها مانند «انجمن سلطنتی آسیایی » انگلستان ، «انجمن خاورشناسان » آلمان و «انجمن شرقی امریکایی » نیز به عضویت پذیرفته گردید. تألیفات مهم او درباره ٔ تاریخ و هنر و ادبیات شرق عبارتند از: «حلاج »، «تصوف از جنبه ٔ فلسفه ٔ مابعد طبیعی »، «چاپ دیوان حلاج « »اصناف و طبقات مراکش »، «نیاش ابراهیم در سدوم »، «شهر اموات در قاهره » و «مباهله ٔ مدینه و تقدیس فاطمه ع ». (فرهنگ فارسی معین ).