مالاندن

مالاندن . [ دَ ] (مص ) در تداول عامه ، در جدل و بحث مغلوب کردن . به کلام یا به زور کسی را مغلوب ساختن . چیره شده بر کسی در کشتی ، در سخن ، در هنر و غیره . مفحم و مجاب کردن کسی را در سخن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). به سهولت از عهده کسی برآمدن و در مقام زورآزمایی به آسانی او را مغلوب کردن ؛تا فلانکس خواست دست دراز کند او را مالاندم و گذاشتم کنار. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ). || بالتمام خوردن . محتوی ظرفی طعام را یکباره خوردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). چیزی را با اشتهای تمام و بسرعت خوردن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ).