مالیده سرین
لغتنامه دهخدا
مالیده سرین . [ دَ / دِ س ُ ] (ص مرکب ) مالیده ران . از صفات نیک اسب . کفل پر :
بازی کن و چابک و طرب ساز
مالیده سرین و گردن افراز.
و رجوع به مالیده ران شود.
بازی کن و چابک و طرب ساز
مالیده سرین و گردن افراز.
نظامی .
و رجوع به مالیده ران شود.
