مال ستان
لغتنامه دهخدا
مال ستان . [ س ِ ] (نف مرکب ) مال ستاننده . آنکه مال از دیگران گیرد. زر و سیم گیرنده از دیگران . خراج ستان . ضبط کننده ٔ دارایی و خواسته ٔ کسان :
مر حاشیه ٔ شاه جهان را و حشم را
هم مال دهنده ست و هم مال ستان است .
مر حاشیه ٔ شاه جهان را و حشم را
هم مال دهنده ست و هم مال ستان است .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی چ 1 ص 9).