مانوش

مانوش . (اِخ ) نام کوهی است که منوچهر در آن کوه متولد شد و آن را مانوشان هم می گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). چنین نامی در شاهنامه و فهرست ولف نیامده ولی در بندهش مانوش (منوش ) هم به کوهی اطلاق شده که منوچهر در آن تولد یافته و هم نام چندتن از نیاکان منوچهر است . از جمله مانوش پسر «کی پشین » و پدر «کیوجی » . در فصل 12 بندهش بند 2 چنین آمده : کوه «زرذز» که آن را نیز مانوش گویند از سلسله جبال البرز است . و نیز در بند ده همین فصل آمده : کوه مانوش بسیار بزرگ است ، کوهی است که منوچهر در بالای آن تولد یافت و در «زامیادیشت » بند 1 در جزو کوهها از کوه منوشه اسم برده شده و پس از آن از کوه «زرذز» یاد شده بنابراین «زرذز» کوهی است نزدیک کوه مانوش (که در بندهش هر دو یکی محسوب شده ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 50 شود.