مانی

مانی . (ص ) به معنی نادر باشد که از ندرت است که بی همتا و بی مثل و یکه و تنها باشد. (برهان ). صاحب برهان گفته که به معنی نادر باشد یعنی بی همتا. (انجمن آرا)(آنندراج ). نادر و بی همتا و بی مثل . (ناظم الاطباء). فقه اللغه ٔ عامیانه . در پهلوی ، مانیک (از مان (خانه ) + یک [ نسبت پهلوی ]) یعنی منسوب به خانه ، مربوط به خانه . در اوستا، نمانیه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).