ترجمه مقاله

مأتاة

لغت‌نامه دهخدا

مأتاة. [ م َءْ ] (ع مص ) آمدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اَتی . اِتیان . اتیانة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به اتی و اتیان شود. || (اِ) جانب امر و جهت آن و گویند: اتیت الامر من مأتاته ؛ یعنی آمدم به این کار از جهتی که بدان واصل می شود. مأتی [ م َ تا ] . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). جهت و جانب کار و راه کار: اتیت الامر من مأتاته ؛ از راه کار داخل در آن کار شدم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله