<span class="hl">مأواة.</span> [ م َءْ ] (ع اِ) پناه و جایی که شب و روز باشش در آن کنند. مأوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جایگاه و پناه جای و جایی که شب و روز در آن باشند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مأوی شود. || (مص ) بخشودن و ترحم نمودن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).<br>

مأواة

مأوی

ایتواء

مأویة

اواء

باشش

بی مأوی

اویت

ضوی

ماوی

مأوی ساختن

مزامیر

فتییار

Agavaceae

زهد

پستا

برفرست کردن کالا و خدمات

لغت‌نامه دهخدا