مباردی

مباردی . [ م َ رِ ] (اِخ ) محمدبن خداداد، مکنی به ابوبکر. وی فقیه حنبلی بود و از ابی الخطاب محفوظبن احمدالکلوذانی فقه آموخت و از ابی الخطاب نصربن احمدالبطر و ابی عبداﷲ النعالی و جز آنان حدیث شنید و ابوسعد سمعانی از وی حدیث شنیده است . (از لباب الانساب ج 2 ص 93).