مباغاة

مباغاة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «ب غ ی ») زنا کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). با کسی زنا کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی )