مبتسملغتنامه دهخدامبتسم . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) دندان سپیدکننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث ). خندان لب . خنده ناک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). تبسم کننده و زیر لب خنده کننده . (ناظم الاطباء). شکفتگی کننده . (آنندراج ) (غیاث ).
