مبخرهلغتنامه دهخدامبخره . [ م ِ خ َ رَ ] (ع اِ) بخوردان یا مجمره که بخور درآن سوزانند. ج ، مَباخِر. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). عودسوز. (آنندراج ). بخوردان که در آن کندر و مانند آن میسوزانند. ج ، مباخر. (ناظم الاطباء).
