مبرمان

مبرمان . [ م َ رَ ] (اِخ ) لقب ابی بکر، ازمی بن محمدبن علی بن اسماعیل نحوی . (منتهی الارب ). لقب ابی بکربن محمدبن علی بن اسماعیل ازمی ، یکی از علماء نحو و لغت متوفی به سال 345 هَ . ق . و شاگرد جرمی و مازنی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). محمدبن علی بن اسماعیل وراق مکنی به ابی بکر از اهل «عسکرمکرم » و او راست کتاب العیون ، کتب النحو، المجموع علی العلل ، شرح کتاب سیبویه و آن ناتمام مانده ، کتاب المجاری و کتاب صفة شکر المنعم . (ابن ندیم ، از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به تاریخ الخلفاء ص 261 و روضات الجنات ص 712 شود.