مبسارلغتنامه دهخدامبسار. [ م ِ ] (ع ص ) خرمایی که بسرآن رسیده نگردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خرمابنی که میوه ٔ آن رطب نگردد. (از ذیل اقرب الموارد).