مبغوشةلغتنامه دهخدامبغوشة. [ م َ ش َ ] (ع ص ) ارض مبغوشة؛ زمینی که باران نرم و ضعیف باریده باشد بر آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زمین باران نرم رسیده . (ناظم الاطباء).
